BLOG VAN  JOYCE VAN DAM, SUCCESVOL SCHEIDINGSCOACH

Hallo, ik ben Joyce van Dam, 9 jaar geleden ben ik gescheiden, we hebben twee kinderen, toen pubers van 16 en 18 jaar. Na bijna 25 jaar samen, waren de momenten dat we het goed hadden te tellen. Na een conflict werd het steeds lastiger om het weer leefbaar te krijgen. Of de één of de ander liep te mokken. Dat betekende meestal dat ik degene was die de confrontatie aanging, en des te meer ik probeerde, des te meer de ander zich terugtrok, des te bozer ik werd en des te stiller mijn partner.

Er was geen weg meer terug

Eigenlijk was het onderwerp niet eens meer belangrijk. Het kon gaan over een afspraak niet nakomen, een andere mening over de opvoeding van de kinderen, het klusje wat nog niet was gedaan of iets dat was vergeten. Waar het ook over ging, bij onenigheid volgden we als vanzelf dit patroon. Het leek wel, dat als we een bepaald moment voorbij waren, er geen weg terug meer was.

Bij ons eindigde het in een scheiding, iets dat we allebei voor onze kinderen niet gewenst hadden. De reden voor mij, om me hier als coach in te verdiepen. Niet alleen uit persoonlijke interesse voor wat er anders had gekund, maar ook om te leren hoe dit bij andere stellen te voorkomen. Wat kun je doen als je in die neerwaartse spiraal zit? Is er een weg terug naar het elkaar weer voelen en willen begrijpen?

Een patroon dat opschaalt

Komt het je bekend voor dat het thuiskomen van je partner niet het hoogte- maar eerder het dieptepunt van je dag is? Of dat je met lood in je schoenen de sleutel in het slot steekt… Nu met het meer thuiswerken, je je partner dingen ziet en hoort doen die je echt niet begrijpt en ook niet verwacht had? ’s Nachts lig je te piekeren, je voelt je alleen en ’s ochtends slaap je voor je gevoel pas net als de wekker gaat. Toch stel je het gesprek om het er samen over te hebben steeds uit. Er is altijd wel een reden. Te moe, te laat…

In een relatie gaat het er niet om dat er geen meningsverschillen zijn. Het is goed om elkaar uit te dagen en om ideeën uit te wisselen, daar wordt de relatie alleen maar hechter van. Waar het omgaat is hoe het herstel verloopt. Zit je net zoals ik eerder beschreef in een vast patroon dat alleen maar opschaalt, waarin de verwijten over en weer gaan? Of kun je eruit, en sorry zeggen of uitleggen wat er nou zo misging.

Misschien ben je zelfs al een stap verder en betrap je jezelf op gedachtes van hoe het zou zijn als jullie uit elkaar zouden gaan.

5 gouden tips

1. Neem je voor dat je geen ruzie maakt waar de kinderen bij zijn. Dat geldt voor alle meningsverschillen met stemverheffing.
2. Laat het gesprek alleen over dit moment gaan. Niet over gisteren, vorige week, of die keer 3 maanden geleden.
3. Maak tijd. Vraag aan elkaar wanneer het een goed moment is om te praten. Dat er iets is waar je het graag over wilt hebben. Maak een afspraak waar je je aan kunt houden allebei. En ga er dan voor zitten. Geen telefoon etc. Stellen maken gemiddeld 8 minuten echt contact met elkaar over de dag, dat kan best voor een aantal dagen, maar niet als standaard. Het is belangrijk om van elkaar te weten wat er in je omgaat.
4. Kijk voor jezelf of je het patroon kan herkennen. Hoe verlopen onenigheden bij jullie? Ben jij degene die zich terugtrekt of ben je juist de aanvallende partij? En wat doe je dan precies. Doe dit voor allebei.
5. Wat is het vervolg? Als jij dit doet… doe ik meer dat… waardoor jij meer… en ik meer… enz.

Op deze manier kun je een begin maken met het herkennen van jullie vaste patroon. Er zijn veel redenen tot conflict te bedenken en net zoveel verschillende relaties. Alleen de patronen zijn meestal hetzelfde. Zo kun je zien dat het patroon de ‘vijand’ is en niet je partner.

Makkelijker gezegd dan gedaan, zeg je nu.

Daarom hoef je het ook niet alleen te doen. Neem gerust contact op als je vragen hebt. Of we plannen een gratis sessie van 30 minuten.

Joyce van Dam