Toeval bestaat echt niet

Zondag ochtend vroeg. De laatste dag van de training voor traumaverwerking. Als ik naar buiten loop zie ik dat de auto wit uitgeslagen is. Alle ramen potdicht en met echt een dikke laag ijzel erop. Ik probeer het linker portier, het rechter, rechtsachter………..allemaal vastgevroren. Ook als ik eraan ga hangen gebeurt er niets, geen enkele beweging in te krijgen. Ik begin langzaam het goed warm te krijgen, ondanks de kou.

Gelukkig gaat het linker achter portier wel open. Via de bank klauter ik naar de bestuurdersplek en start de auto………….. Nu er weer uit via dezelfde weg om te krabben, en nog een keer terug omdat er nog geen beweging zit in de deur. Ochtendgymnastiek inmiddels wel gehad, en om eerlijk te zijn heb ik het sowieso wel even gehad.

Als ik wegrijd, bedenk ik me hoe gek het is om in een auto te zitten waar je, als er iets gebeurt, niet uit kan. En dat denk ik nog een keer extra, als ik bij de eerste bocht naar links, bijna rechtdoor ga. Even wat gas terug en een paar keer diep ademhalen.

Bevroren, alles vast, geen uitweg.

Vergelijkbaar met de scheiding, 6 jaar geleden. Machteloosheid.

Herken je dat?

Je doet je best, probeert je gezin draaiende te houden. Wetende dat het niet meer gaat zo.

De flexibiliteit die je had naar elkaar is eruit. Alle gesprekken lopen via vaste patronen. Gelijk versus ongelijk, zwart – wit. Er zit geen beweging meer in. Erger nog, je voelt wat het met je doet. Hoe je zelf ook stugger wordt, de pijn in je stijve nek en schouders. Dit voelt als een weg met maar één richting.

Uit elkaar.

Meer opties zijn er niet meer.

Het benauwt je, maakt je bang, maar je weet dat het ervan gaat komen. Ongeacht de mening van anderen. Of waar een nieuwe plek kan zijn. Niet makkelijk, dit is niet waar je voor ging, waarvoor je je hebt ingezet. Zeker niet wat je wilde of wat je toekomstbeeld was.

En het raakt niet alleen jou, maar ook de rest van je gezin, je partner en je kinderen. Hoe gaan hun hier doorheen komen…………als jij de beslissing neemt……………als jij kiest voor jouw persoonlijk welzijn?

Voor kinderen zijn ruzies en conflicten velen malen meer belastend dan een scheiding. Daar is veel onderzoek naar gedaan. Natuurlijk geen excuus, maar wel een manier om verder te kijken, de toekomst in.

Het kan ook anders:

· Wat als de impact van een scheiding beperkt kan blijven? Je er met z’n allen zo goed mogelijk uit kunt komen……..

· Stel dat je in gesprek kunt blijven als ouders?

· De kinderen gezien blijven en hun stem behouden. Actief kunnen deelnemen in het verhaal.

· Je weer ouder kunt zijn voor je kinderen met aandacht voor wat zij nodig hebben. Maar ook met aandacht voor jezelf zodat je verder kunt met je leven.

Uit ervaring weet ik dat het kan. Met het coachprogramma van Succesvol Scheiden Nederland.

Gemakkelijk? Nee.

Pijnvrij? Nee.

Maar wel met aandacht voor iedereen, het hele “gezin”. Op weg naar een nieuwe toekomst. Zodat je weer met respect kunt communiceren met de andere ouder en je kinderen weer kind kunnen zijn.

Wil Jij dat ook? Wil je weten hoe?

Vraag dan NU een oriënterend gesprek aan. Je bent van harte welkom.